1 ayımızı bitirdik. Bu süre zarfında neler yaptığımızdan biraz bahsetmek istedim. Öncelikle ilk günler süt konusunda çok sıkıntı yaşadık. Maalesef sütüm 3. gün gelmeye başladı, sanırım erken doğum olduğu için böyle oldu. Süt geç gelince mecburen mama vermek zorunda kaldık. Mamayı doktor kaşıkla vermemizde ısrar etse de biz baktık kaşıkla hiç zahmetsiz mamayı yiyen Erdem bey emme işine yan vuruyor ozaman tekrar biberona döndük. Herkes biberon ve mama konusunda nasihatlerde bulunuyor ama mecbur kaldık. Avent'in 1. ay için olan biberon başlığını kullanıyorum. Süt gelmeye başlayınca tutması da çok zor oldu, çok mücadele ettik, artık baktım olmuyor yapay göğüs ucu aldırdım. Onla biraz olsun tutmaya başladı. Ama göğsü her tutuşundan önce mücadele etmemiz gerekiyordu. 10-15 dk uğraşıp zorla göğsü tutturduktan sonra 3-5 dk. emip bırakması sabrımı zorlasa da gün geçip kendisi de biraz güçlendikçe daha da kolaylaştı tutması şükür. Şimdi canı istediği zaman direk göğsü alıyor, canı istediği zaman yapay uçla. Bazen de sabrı hiç gelmiyor ve bieron vermek zorunda kalıyorum. Ama şuanda genel olarak gün içinde sadece emziriyorum. Biberonla mama günde 2-3 sefer oluyor. Bunda benim iştahsızlığım ve sütümün az olmasının da etkisi var. Doktor bol sıvı şeyler almamı söyledi. Su, şekerli su, pekmez şerbeti ve maydanoz yemeye çalışıyorum sütüm artsın diye.

Bir diğer sıkıntımız da çok gazının olması. Sancı girdiği zaman çok fazla ağlıyor ve gazını çıkarıp kakasını yaptıktan sonra rahatlıyor. Bu bağırmalarının etkisi ve genetik olması sebebiyle maalesef kasığı da fıtık oldu. Göbeği de fıtık ama doktor onun 1 yaşına kadar düzeleceğini söyledi. Kasığı için maalesef ameliyat olması gerekiyor :( Küçücük bedeninin ameliyat masasında narkoz alacağını düşündükçe çok üzülüyorum sonra daha büyük bir sıkıntısının olmamasına şükredip kendimi teselli etmeye çalışıyorum. Ağlatmamaya çalıştığımız için her yolu deniyoruz. Kucakta zıplatma, battaniye arasında sallama, beşikte sallama, ayakta sallama.. hepsini öğrendi yaramaz. Acıkma ve gaz sancısı ağlamalarının haricinde birkaç kez şiddetli ağlama krizine girdi. Sanırım kasığı ağrıyor. Elimin altında sesi kısıldı ve kıpkırmızı kesildi. Ne yapacağımı şaşırıp ben de başlıyorum ozaman ağlamaya. Neyseki bunların hiçbirinde yalnız değildim. Bugün de çocuk cerrahına götürüyoruz oğlumu, bakalım ne diyecek? En kısa zamanda ameliyata alabilirler belki veya bir süre bekletirler bilemiyorum. Hayırlısı ile düzelmesini ümit ediyorum sadece.

Bir süre internete giremeyeceğim çünkü büyük ihtimale bugün annemlere gidiyoruz, orada kalacağız bir süre.

Hepinizin dualarını bekliyorum...