Midelerimiz bu kadarmış yani yumruğumuz büyüklüğünde. Mide denilen organ çok elastik bir yapıda , boş kaldığında büzülüyor, küçülüyor. İçini doldurdukça büyüyorda büyüyor.

Ramazan ayı bir nevi midemizi terbiye ayı. Bütün gün oruçlu olup , iftardan sonra onlarca çeşit yemek yiyip mideyi doldurmak bana göre bu ayın ruhuna ve manevi değerine aykırı. "Ramazanın bereketi , güzelliği için yapılıyor " hissinin arkasına sığınılarak lüks mekanlarda , kuş sütünün eksik olduğu sofralarda zengin zengini ağırlıyor. Hanımlar gün boyu menüsü kabarık, şık , davet sofraları hazırlamakla meşgul. İşte ben buna insan nefsinin azmanlaşması diyorum.
Varsa imkanınız fakiri, aç olanı doyurun, gizlice!

Birde bu ayda mutfaklarını tıka basa yiyecekle dolduranlar var. Yemekler bol ve çeşitli yapılıyor. Eve bir ekmek alınırken , pide, o da yetmez diyerek bir tane daha ekmek alınıyor. Ne oluyor, değişen ne, midelerimiz mi büyüyor? Aslında bunların hepsi nefsimizin bize oyunu.
Nefsimizi aza alıştırdığımızda, midemizde azla yetinecek.

Ramazan ayı israf ayı değildir. Sofraları donatalım derken yiyecek ve zaman israf etmek herhalde çok rahatsız edici bir durum.

Bu ay kilo alma , kilo verme ayı değildir. Kilo vermek için oruç tutuyorsanız zaten o oruç oruç olmaz. Kilo alıyorsanız, hep yemek düşündüğünüzden manevi arınmışlığa ulaşmanız da zor.

Ramazan , insanın en hassas olduğu midesini ve dolayısıyla nefsini , Allah rızası için terbiye etmesini gerektirir.

Ramazanın halet-i ruhiyyesine ulaşmamız dileğiyle...