Davet akşamımızın tariflerine sıra geldi sonunda. İlk tarif közlenmiş biber sarma. Bu tarifi ilk defa 3 sene önce denemiştim. Evlilik sonrası evde bir süre misafirlerimiz oluyor, çoğumuz yaşadık. Bu gruplardan biri için yapmıştım ve iç harcı o kadar lezzetliydi ki, biberlerden kalan miktarı tek başına yemiştik. Tekrar yapmayı istememe rağmen, öne geçen yeni denemeler nedeniyle sıra gelmedi, ama geçen hafta menümüze karar vermeye çalışırken aklıma geldi ve yapmaya karar verdim. Arçelik'in seneler önce çıkardığı küçük ev aletleri kullanımına ilişkin kitabından aldığım tarifimiz şöyle;

Malzemeler:

-6 adet közlenmiş iri kırmızı biber

-2 yemek kaşığı zeytinyağı

-2 diş sarmısak

-1 orta boy soğan

-1 çay bardağı çekilmiş ceviz

-1/2 demet maydanoz (ince çekilmiş veya doğranmış)

-1 çay bardağı dilimlenmiş siyah zeytin

-150 gr beyaz peynir

Sosu için:

-1 çay kaşığı toz şeker

-2 yemek kaşığı zeytinyağı

-1 yemek kaşığı sirke

Yapılışı:

Öncelikle içimizi hazırlıyoruz. Bunun için ince ince doğradığımız soğanımızı ve sarmısağımızı zeytinyağında kavuruyoruz. Sonra cevizimizi ekleyip, kavurmaya devam ediyoruz. Tavamızdan nefis kokular gelmeye başlayınca maydanozumuzu ilave edip, sonra sırayla dilimlenmiş zeytin ve ezilmiş beyaz peynirimizi de ekleyip, ocaktan alıyoruz ve soğumaya bırakıyoruz. Biberleri kendimiz közleyebilir veya hazır konservelerden kullanabiliriz. Benimkiler yaz biberi buzluktan. Yazın aldığım biberleri, folyoyo sararak fırınlayarak közlemiş ve ılınınca kabuklarını soyarak, buzluğa kaldırmıştım. Böyle hazırlıklar kışın da lezzeti yerinde sebze yememize yardımcı oluyor. Közlenmiş biberlerimizi boyuna 2'ye kesip, çekirdeklerini temizliyoruz. Tüm biberleri hazırlayınca, 12 adet diküçgen şeklinde biberimiz oluyor. Herbirinin içine hazırladığımız harçtan koyup, rulo yaparak sarıyoruz. Biberlerimiz bitince içinden kalırsa hiç üzülmeyin, 1 dilim kızarmış ekmeğin en güzel eşlikçilerinden biri olacaktır. Sıra geldi sosumuza, zeytinyağı, toz şeker ve sirkemizi karıştırıp, şekeri eriyene kadar bekletiyoruz ve sarmalarımızın üzerine döküyoruz. Afiyet olsun...

Not: Yazıda yeralan masamızı süsleyen melek fotoğrafı Edi'nin objektifinden