KARADENİZ MEZGİT

Balıkçılar tarafından umumiyetle trolle, olta ile vede gırgır ile de avlanan, eti beyaz ve çok lezzetli olan, tavuk etine benzediğinden dolayı Tavuk balığı diye de bilinen bir dip balığıdır. Yurdumuzdaki tüketimi daha ziyade taze olmakla beraber, Avrupa'da ise konserve ve tuzlanmış olarak da tüketilmektedir.
Bayağı mezgit, sarı mezgit olarak bilinen en önemli çeşitleridir. Bu balıklarda çok sakin vede sitrezsiz balıklardandır.
Ilıman ve oldukça soğuk denizlerde, 30-300 m arasındaki derinliklerde yaşayan, gezici balıklardır. Anavatanları Atlas Okyanusudur. Yurdumuzda ise bütün denizlerde bulunur. Kış aylarında kuvvetli akıntı sebebiyle Karadeniz'den Marmara'ya sürüler halinde göç ederler. İnce uzun gövdeli bir balık olan mezgitin boyu çeşitlerine göre 20-50 cm arasında değişir. Ağırlığı 1-2 kilogramı bulanları vardır. Gözleri iricedir. Bilinen dört türü vardır. Renkleri türlere göre değişiklik göstermekle beraber umumiyetle sırtları sarımsı kahverenkte olup renkler çok parlaktır. Geniş ağızlı olup, ağzındaki dişleri kuvetlidir. Dişi mezgitler erkeklerine nazaran daha iri olup, vücut kalınlıkları da erkeklerinkinden fazladır.
Ocak ayında Sivri adasında istavrit avlarken ağımızdan 5 adet Mezgit çıkmıştır. Bunlardan dişi olanının ağırlığı 2 kilo 800 gram gelmiştir.
Mezgitler, Hamsi balıkları gibi sürüler halinde yaşar. Deniz dibine yakın ve deniz dibinin çamurlu veya kumlu olduğu yerlerde besinlerini ararlar. Denizdeki küçük balık ve diğer kabuklu deniz hayvanlarıyla beslenirler. Üremeleri, kasım-mayıs ayları arasında 30 m derinlikteki sularda bıraktıkları yumurtalarla olur. Bir dişi mezgit, yaklaşık olarak 200.000 yumurta yumurtlar. Beslenmek için daha derinlere inen küçük mezgit sürüleri beslenme dönemlerinin sonunda tekrar toplanarak yine büyük sürüler halinde yaz mevsiminde tekrar sığ denizlere dönerler. İdeal avlanma mevsimi kış mevsimidir.
Balıkçılar tarafından umumiyetle trolle avlanır. Amatör balıkçılar oltayla da avlamaktadırlar. Eti, beyaz, yumuşak ve çok lezzetlidir. Bilhassa Tava, Buğulama şeklinde tüketilmesi çok lezzetli olmaktadır.Trol ile yapılan avcılığında bu kaliteli balığın çok küçük boyda olanlarıda yakalanmaktadır. Bu nedenle bu balığında gelecek yakın bir zamanda soyunun tükeneceği ortadadır. Günde bir trol motoru ortalama 30 - 50 kasa arasında mezgit avlamaktadır. Şu ana kadar Tarım Köy işleri Bakanlığı bu mevzuda bir kota koymamıştır.

Ruvettus pretiosus "Oilfish " Yağ Balığı 

Akdeniz, Orta Atlantik ve 100 ve 800 m arasındaki derinliklerde güney denizlerinde boyunca bulunur. Eti çok yağlı ve yenilebilir. Eti yaklaşık 25% bir yağ içeriğine sahiptir ve az yeseniz dahi sizde mushil etkisi yapar. Avustralyada tüketimi yasak, Japonya ve İtalyada ise ithalat yasaklanmıştır.
Bu balık hakkında az bilgiye sahibiz. bu balık hakkında bilgi sahibi olan varsa yorum bölümünde bizimle paylaşa bilir.

Barbun ve Tekir arasındaki fark nedir ?

Bu türler mullide ailesinden olup Akdeniz, Ege ve Marmara'da yaygın halde bulunur. Boyu en fazla 35cm'e kadar büyüyebilir. Yaşam ömrü 9-10 yıl gibi saptanmıştır.
Bu türlerin yumurtlama yaşı net olarak ikidir. İkinci yaşlarından sonra verimli şekilde üreme yapar, ilkbahar-yaz ayları üreme dönemidir. Sığ sularda dipte yumurtlarlar. Üreme sıcaklığı 23-25 derece arasıdır. Kış aylarında bu balıklar derin sulara çekilir, 25-300m derinliklere kadar yayıldıkları gözlenmiştir.
Ege denizi ortamında yapılan araştırmada sonuçlara bakarsak bu balığın yaklaşık yaş ve boy ilişkisi şöyledir.
1. Yaş Grubu: 11-12cm arası.
2. Yaş Grubu: 12-13.5 cm arası.
3. Yaş Grubu: 13.5-15 arası.
4. Yaş Grubu: 16cm'e kadar.
Ancak bilinmelidir ki yaş-boy-ağırlık oranları bölgelere göre değişebilir. Zira yaşam ortamındaki biyolojik çeşitliliğin bu noktada çok önemi vardır.
Çoğu zaman birbiri ile karıştırılan iki kuzendir barbunya ve tekir. Yaşam alanları, renkleri, biçimleri hemen hemen birbiri ile aynıdır. Dikkatli olmayan gözler aradaki farkı kolay kolay anlamazlar. Her ikiside dipte gezen zaman zaman sürü olarak zaman zaman ise tek başına takılan balıklardır. Özellikle sürü olduklarında seyretmesi oldukça keyiflidir. Gelelim asıl konuya nedir bu çok bilinen iki türün az bilinen farkları? Ülkemizdeki yaşam alanları çok farklı değildir hemen hemen tüm denizlerimizde her iki türde görülür, bir tek Karadeniz hariç. Mullus barbartus nam-ı diğer Barbunya Karadeniz'de görülmez Karadeniz'de bulunan barbunyalar bir diğer tür olan Mullus barbatus ponticus türüne aittir.
Karadeniz'de bulunmamasının yanında aşırı avlanma sonucu malesef artık diğer denizlerimizde de barbunya balığına çok sık rastlayamıyoruz. Barbunyayı kuzeni tekirden ayıran en belirgin özellikleri başının daha dik oluşu ve sırt yüzgeçlerinde bulunan harelerin neredeyse şeffaf oluşudur.
Tekirin ise başı daha uzuncadır ve tabi sırt yüzgecinde bulunan hareler ise oldukça belirgindir. Doğal kafa yapılarından dolayı Barbunyaların ağızları göz hizasına kadar gelir fakat tekirlerde bu böyle değildir. Kafalarının şekline nazaran sırt yüzgeçlerinde hare olup olmayışı daha kolay ayırt edilebilir.
Her iki balıkta olta ve ağ ile yakalanır ama daha çok amatör balıkçılar oltayla, ticari amaçlı balık yakalayanlar ise ağ kullanarak yakalamayı tercih ederler. Zıpkınla avında da özellikle iri olanları tercih edilen avlar içerisindedir. Lezzet konusuna gelirsek bazılarına göre barbunya açık ara önde bazılarına göreyse tekir daha lezizdir. Ama her ikiside eti oldukça makbul olan kıymetli balıklardandır ve genellikle tavada kızartılarak pişirilirler.
Dalgıçlar, oltacılar hatta yılların balıkçıları bile bu iki gezgini karıştırırlar. Bence karıştırmaktada haklılar ne de olsa onlar aynı yerlerde gezen aynı şeyleri yiyen birbirine tıpatıp benzeyen, benim deyişimle amcaoğulları...

Barbunya Balığı

Barbunya Balığı (Mullus barbatus): Burnu dik, ağız açıklığının son ucu göz hizasını aşar, sırt yüzgecindeki bantlar açık sarıdır. Hatta şeffaf bile sayılabilir ve hiç bant görünmez. Boyu 35cm'e ulaşır.

Tekir Balığı

Tekir Balığı (Mullus surmuletus): Burnu nispeten sivridir. Ağız açıklığı gözün ön hizasına ulaşmaz. Sırt yüzgecindeki hareler belirgin ve koyudur. 20cm'e ulaşır. Karadeniz'de çok bulunmaz, barbunyalar arasında rastlanır. Batı Karadeniz'de yanlışlıkla barbunyaya tekir denilir.

DİL BALIĞI
İngilizceArnoglossus Laterna,Seezunge,Sole Commune

Dil balığı da yerli balıklarımızdan olup Ege ve Akdeniz’de bolca yakalanır. Her mevsimde yenebilir. En lezzetli zamanı kasım illâ şubat ayları arasıdır. Tavası çok güzel olur.İrilerinden fileto çıkarılıp şiş veya salçalı fileto yapılabilir.

Beyaz ete sahip olan çok lezzetli, dişleri jilet gibi keskin olan, oltayla, zıpkınla vede gırgır ağları ile avlanan canavar cinsli, çok kuvvetli bir çeneye ve dişlere sahip bir balık olup, Lüfer'in büyüğüne verilen addır..Kofananın büyüğüne de Sırtıkara denilmektedir.... Zoka, kaşık ve olta ile yakalanması durumunda ağzından iğneyi çıkarırken çok dikkatli olmalıdır. Çünkü bu balık parmakları kapması ile de meşhurdur.Parmağınızı ısırdığından haberiniz olmaz sadece kanı görebilirsiniz..Rahmetli babamın sol küçük parmağının yarısını koparmıştır.. Marmarada, Boğazlarda, Karadenizde avlanan bir göç balığıdır... Alt çenesi üst çenesine göre biraz daha öne uzamış bir şekildedir. Önüne gelen her türlü balığı zevkle parçalayarak yer...üstü yeşil renkt karın ısmı beyaz renktedir. 21 no kalılığındaki polipropilen naylon ağları bir kafa silkmesi ile kopardığı tesbit edilmiştir.... Zamanımızda Kofana olarak nesli tükenmiş olup...sadece Lüfer ve Çinekop olarak avlanmakta ve satışı yapılmaktadır.Zaten çinekop büyügü sarıkanat ınki lüfer in büyügüne de kofana denir.Nasıl pişirilir derseniz. Bu balığın bilhassa Kömür ızğarası harikadır... tuzlaması yada fileto çıkarılıp kücük parçalar halinde kızartmasıda güzel olur.  İnşallah Lüfer balığı için çıkartılan yasak sayesinde önümüzdeki yıllarda belki Kofanaları görme şansına sahip olabiliriz...

Deniz Balıkları
akya, AY BALIĞI, BALKALYARO, Barbunya Balığı, Berber Balığı, Berlam, Köpek Balığı, Camgöz, Kırlangıç, Dil Balığı, Dülger, Elektirik Balığı, Eşkina, Mercan, Fener Balığı, Gelincik, Gümüş Balığı, Güneş Balığı, Hamsi, Horozbina, Iskarmoz, Istakoz, İskorpit, İspari, İstavrit, İstrongilos, İzmarit, Kalamar, Kalkan Balığı, Karagöz, Kayış Balığı , Kağıt Balığı, Kedi Balığı, Kefal, Keler, Kıkla Lapin, Kılıç Balığı, Mercan, Kolyoz, Trakonya, Kupez, Kurbağa Balığı, Kömürcü Kayası, Lahoz, Levrek, Lipsos, Lüfer, Palamut, Mazak, Melanurya, Mercan, Mersin Balığı, Mezgit, Mığrı, Mideye, Minekop, Müren Balığı, Orfoz, Orkinos, Papaz, Papağan Balığı, Pisi Balığı, Rina, Sardarya, Sarıağız, Sarıgöz, Sarıkuyruk, Sarıkanat, Saz Kayası, Sinarit, Tekir, Tirsi, Trakonya, Trança, Uskumru, Uçan Balık, Vatoz, Yazılı Hani, Yengeç, Zargana, Zurna, Çamuka, Çaça, Çipura, Çitari, Öksüz Balığı, Ördek Balığı, Üzgün Balığı,